Wherever self-development comes up, the idea of journaling always pops up too.
I’ve often told myself I’d give it a shot. A bit excited, I thought: Yes, this is totally for me! My first try was digital. After some searching, I found dabble.me, a platform that sends you daily reminders to write something. I started with enthusiasm, kept it up for about 10 to 15 entries, and then… nothing. Even though it stayed on my mind, I didn’t do anything with it.
At one point, I even got a paid subscription to dabble.me. Every morning, a reminder email arrived right on time. But that didn’t change much either. I’d see the messages pop up and… do nothing with them again.
After a lot of hesitation, I decided to start fresh. Armed with a nice pen I’d had for years and a couple of Moleskine notebooks, I gave it another go. Our honeymoon in India seemed like the perfect time. I took a notebook with me everywhere, determined to write daily. You can guess what happened—I wrote nothing. Absolutely nothing.
Back home, in January 2025, I tried again. This time, I had some topics ready to write about. But my biggest challenge turned out to be my own handwriting. When my thoughts started flowing, my words turned into unreadable scribbles. So, I forced myself to write slower—with mixed results. Still, I kept it up for a few weeks.
Around the same time, I started waking up early, usually between 5 and 6 a.m. Instead of jumping straight to my computer, I’d sit at the kitchen table with my Moleskine. Journaling started to feel more meaningful. Flipping back to read earlier notes was valuable—what mattered in the past few days? What shouldn’t I forget? But despite all my efforts, my handwriting remained a mystery.
A New Direction
While out for a walk, I had an idea—why not go digital after all? Not on my big computer, but with something small and practical like a Chromebook. Perfect for my morning routine! No more struggling with hard-to-read notes. Everything digital, searchable, and printable if needed.
The thought wouldn’t leave me. A Chromebook with long battery life, lightweight, and quick to start up sounded ideal. As soon as I got home, I started looking for web-based journaling software. Of course, I ended up back at dabble.me and found alternatives like Daybook. While thinking it over, I realized something funny. Didn’t great writers use typewriters too? I can type almost as fast as I write—maybe even faster—and it’s way more readable.
The Simple Solution
Just as I was about to order the Chromebook, I paused. Why buy a new device when I’ve got three old laptops sitting in the closet? They still work fine, run Chrome, and handle everything I need.
Sometimes the solution is right under your nose. The idea of simple journaling on an old laptop suddenly felt perfect. No need for expensive gadgets. Whether it’s paper, a Chromebook, or an old laptop doesn’t matter. It’s all about the writing itself.
To be continued…
Overal waar het thema zelfontwikkeling aan bod komt, duikt het idee van journaling op.
Ik heb mezelf vaak voorgenomen om ermee aan de slag te gaan. Een beetje enthousiast dacht ik meteen: ja, dit is echt iets voor mij!
Mijn eerste poging was digitaal. Na wat rondzoeken kwam ik uit bij dabble.me, een platform dat je wekelijks een berichtje stuurt als herinnering iets op te schrijven. Met frisse moed begon ik, hield het zo’n 10 à 15 keer vol, en toen… niets meer. Hoewel ik eraan bleef denken, deed ik er verder niets mee.
Op een gegeven moment besloot ik zelfs een betaald abonnement op dabble.me te nemen. Elke ochtend kwam een herinneringsmail binnen, netjes op tijd. Maar ook dat veranderde weinig. Ik zag de berichten verschijnen en deed er… opnieuw niets mee.
Na lang twijfelen besloot ik een frisse start te maken. Gewapend met een mooie pen die ik al jaren had en een paar Moleskine-notitieboekjes, begon ik opnieuw. Onze huwelijksreis naar India leek me een perfect moment. Bij elke verplaatsing ging een notitieboek mee, vastbesloten om dagelijks te schrijven. Je raadt het al—ik schreef niets. Helemaal niets.
Eenmaal terug thuis, in januari 2025, probeerde ik weer. Deze keer met vooraf bedachte onderwerpen om over te schrijven. Mijn grootste uitdaging bleek echter mijn eigen handschrift te zijn. Tijdens het schrijven stroomden mijn gedachten zo snel dat mijn woorden veranderden in onleesbare krabbels. Dus dwong ik mezelf trager te schrijven—met wisselend succes. Het resultaat? Ik hield het een paar weken vol.
Ondertussen begon ik ook met vroeg opstaan, meestal tussen 5 en 6 uur. In plaats van mijn computer meteen aan te zetten, installeerde ik mezelf aan de keukentafel met mijn Moleskine. Het idee van journaling kreeg nu meer betekenis. Het teruglezen van eerdere notities bleek waardevol; wat was belangrijk de afgelopen dagen? Wat mocht ik niet vergeten? Maar ondanks al mijn inspanningen bleef mijn eigen handschrift een raadsel.
Een Nieuwe Richting
Tijdens een wandeling kwam de ingeving—waarom toch niet digitaal? Niet op mijn grote computer, maar met een klein en praktisch apparaat zoals een Chromebook. Perfect voor mijn ochtendritueel! Geen strijd meer met moeilijk te ontcijferen aantekeningen. Alles digitaal, doorzoekbaar, en indien nodig te printen.
Het idee liet me niet los. Een Chromebook met lange batterijduur, lichtgewicht en snel opstartend leek ideaal. Bij thuiskomst begon ik meteen te zoeken naar webgebaseerde journaling-software. Natuurlijk kwam ik terug bij dabble.me en ontdekte ik alternatieven zoals Daybook. Terwijl ik hierover nadacht, besefte ik iets grappigs. Grote schrijvers werkten toch ook op typemachines? Ik kan bijna net zo snel typen als schrijven, misschien zelfs sneller—en veel leesbaarder.
De Eenvoudige Oplossing
Net toen ik de Chromebook wilde bestellen, stopte ik even. Waarom een nieuw apparaat kopen als ik drie oude laptops in de kast heb liggen? Ze draaien nog prima, ondersteunen Chrome en alles wat ik nodig heb.
Soms ligt de oplossing letterlijk onder je neus. Het idee van simplistisch journaling op een oude laptop voelde ineens perfect. Geen dure gadgets nodig. Of het nu papier, een Chromebook of een oude notebook is, maakt niet uit. Het gaat om het schrijven zelf.
Wordt vervolgd…