Select Page

Verzekeringen – pest of cholera

by | apr 1, 2025 | Personal

Over verzekeringen – een persoonlijke reflectie

Recent had ik een kort gesprek met mijn partner. Iemand had tegen haar gezegd: “Voor belastingen moet je niet bang zijn, je moet vooral bang zijn voor de banken.” Ik was het daar volmondig mee eens. Maar hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik vind: eigenlijk moet je nog het meest op je hoede zijn voor verzekeringen.

Niet dat je er bang van moet zijn in de klassieke zin van het woord. Het is eerder alsof je moet kiezen tussen cholera en de pest — een noodzakelijk kwaad. Verzekeringen lijken haast het minst transparante onderdeel van het systeem waar we op vertrouwen.

Belastingen en banken: voorspelbaarder dan verzekeringen

Met belastingen weet je tenminste waar je aan toe bent. Ze zijn onderdeel van het publieke domein; de regels zijn gekend. Iedereen volgt in principe dezelfde regels — of zou dat toch moeten doen. Uiteraard, hoe meer middelen je hebt, hoe meer je ze naar je hand kunt zetten, maar in se is het systeem inzichtelijk.

Ook banken werken met duidelijke contracten. Als je tekent, weet je wat de consequenties zijn. Het is op z’n minst voorspelbaar. Natuurlijk, banken zijn geen liefdadigheidsinstellingen. Ze stellen zich graag voor als je partner, je ondersteuner — maar in werkelijkheid zijn ze pure commerciële spelers. Je hebt ze nodig, en net dát maakt je afhankelijk. Pas als je een bank niet écht nodig hebt, zit je sterk in onderhandelingen. Andersom sta je zwak. En ja, er zijn genoeg uitdrukkingen over: “De bank geeft je een paraplu als de zon schijnt, maar neemt hem af als het regent.”

Verzekeringen: een eigen logica

Maar verzekeringen… die zijn van een andere orde. Waar je bij belastingen en banken nog een zekere voorspelbaarheid hebt, ontbreekt die vaak volledig bij verzekeringen. Je weet nooit of je zal krijgen waarop je recht denkt te hebben. De franchise is er, de interpretaties, de expert die met zijn eigen regels komt. Alles is een vraagteken. Dat voedt het wantrouwen, en terecht: reputaties worden niet zomaar opgebouwd — zeker niet in de verzekeringswereld.

Enkele ervaringen

Ik heb in mijn leven een aantal concrete ervaringen gehad die dit gevoel alleen maar versterkten:

  • Een werkneemster van mij was betrokken bij een ongeval waarvoor zij absoluut niet in fout was — ze werd langs achter aangereden en kreeg een whiplash. Wat volgde was pure intimidatie. De verzekeringsmakelaar kwam met een “voorstel” voor schadevergoeding, met de boodschap dat ze blij mocht zijn dat ze dat kreeg. Er werd iemand aan huis gestuurd om haar onder druk te zetten om te tekenen. We zijn daar niet op ingegaan, en uiteindelijk kregen we het drievoudige.

  • Zelf had ik een grote diefstal in mijn zaak, ondanks jarenlange premiebetaling en een eerdere goedkeuring van de dekking na inspectie. Toen het erop aankwam, werd de uitbetaling geweigerd. Er werd gesuggereerd dat ik het zelf in scène had gezet. We zijn naar de rechtbank gestapt, maar verloren het proces. De advocaat van het grote kantoor dat ons verdedigde gaf achteraf toe dat de zaak slecht gevoerd was. Ik verbrak toen bewust alle banden met Axa. Jaren later zaten we door overnames weer bij hen. Je ontsnapt niet.

  • In een podcast hoorde ik iemand uit de verzekeringswereld spreken over de enorme hoeveelheid data waarover ze beschikken. Statistische analyses, risico-inzichten — alles wordt doorgerekend. En dat is misschien de essentie: een verzekering is niets meer dan een rekenkundig afgedekt businessmodel. Als het even minder goed gaat, verhogen ze hun tarieven. Wettelijke grenzen of niet: hun model blijft altijd winstgevend. In die zin, zou je kunnen zeggen dat verzekeringen zelfs meer macht en manoeuvreerruimte hebben dan banken.

Tot slot

Verzekeringen verkopen een gevoel van zekerheid. Maar wat ze vaak leveren is onzekerheid, vertraging, interpretatie, procedure, en heel veel papierwerk. Het is ironisch: net de instellingen die je in tijden van nood zouden moeten helpen, blijken dan op hun meest afwijzend.

En dus blijf ik erbij: belastingen zijn redelijk. Banken zijn noodzakelijk. Maar verzekeringen? Die verdienen meer kritische aandacht dan ze krijgen.


HUMO 21 april 2025

Het toeval wil dat kort nadat ik deze tekst schreef er een uitgebreid artikel verscheen in Humo met volgende tekst.

  • Waarom verzekeraars niet uitbetalen: ‘Mijn taak was nooit de schade exact begroten. Ik moest afwijzen, minimaliseren en fraude ontdekken’

De Ombudsman voor de Verzekeringen ontvangt meer dan twintig meldingen per dag over verzekeringsmaatschappijen. Volgens klanten innen verzekeraars enthousiast hun premies, maar blijft de portemonnee gesloten wanneer ze schade moeten vergoeden. De deskundigen van de verzekeraars spelen daarbij een sleutelrol: zij horen onafhankelijk de schade op te meten, maar worden onder druk gezet om de schadevergoedingen te minimaliseren. ‘Als ik niet gehoorzaam, zetten ze het mes in mijn ereloon.’

HUMO 21 april 2025

Het toeval wil dat kort nadat ik deze tekst schreef er een uitgebreid artikel verscheen in Humo met volgende tekst.

Waarom verzekeraars niet uitbetalen: ‘Mijn taak was nooit de schade exact begroten. Ik moest afwijzen, minimaliseren en fraude ontdekken’

De Ombudsman voor de Verzekeringen ontvangt meer dan twintig meldingen per dag over verzekeringsmaatschappijen. Volgens klanten innen verzekeraars enthousiast hun premies, maar blijft de portemonnee gesloten wanneer ze schade moeten vergoeden. De deskundigen van de verzekeraars spelen daarbij een sleutelrol: zij horen onafhankelijk de schade op te meten, maar worden onder druk gezet om de schadevergoedingen te minimaliseren. ‘Als ik niet gehoorzaam, zetten ze het mes in mijn ereloon.’

Kan AI mijn was doen?

Kan AI mijn was doen? Uh, nee. Kan het mijn huis schoonmaken? Nee. Maar het kan je wel een tv-show aanraden die je misschien leuk vindt. Kan het mijn belastingen doen? Nee. Maar het kan wel een verjaardagskaart voor je schrijven als je zelf geen inspiratie hebt. Kan...

Happy Bday Vava

Vava, vandaag zou je jarig zijn. Pas op latere leeftijd hebben wij, uw zonen, geleerd om je verjaardag echt te vieren. We denken aan je vandaag — met liefde, met een glimlach, en met een beetje spijt dat we het toen niet genoeg deden. Happy birthday, Vava....

Pi, oneindig, chimpansee

Pi en het oneindige toeval Op facebook passeert iets over Pi dat me blijft fascineren: het idee dat in de cijfers van Pi alles verborgen zit. Niet als mystiek of magie, maar gewoon als gevolg van wiskunde en kans. Pi, het getal dat we kennen als 3,14159…, is een...

In Memoriam Leo Janssens († 17/06/2025)

Dag Leo, Ooit waren wij de 4 musketiers in Bouwel. Onze wegen zijn stap voor stap uiteen gegaan. We waren nooit close, eerder zakelijk. Recent ben ik nog wat oude, voortreffelijk geschreven mails van je tegengekomen - wat een toeval. En ik moet toegeven, ik bewonder...

Van Service naar Gastvrijheid

Van Service naar Gastvrijheid Gedachten bij Unreasonable Hospitality Ik ben aan het luisteren naar het boek Unreasonable Hospitality van Will Guidara, over ‘over-achievement’ in de restaurantwereld. En terwijl ik luister, heb ik al een tiental ideeën genoteerd die...

Kredit aan de Nijverheid

Over failliet gaan en herbeginnen De les van Krediet aan de Nijverheid Ik ben dus vroeger zelf gestart met een computerzaak. Die zaak is gegroeid. Ik kende niets van boekhouding en die zaak is uiteindelijk ook failliet gegaan. Failliet tijdens de tweede Golfoorlog. Er...

CNN

Eén van mijn grote zakelijke fouten: CNN Een bloeiende start Dit gaat over CNN. Niet de televisiezender, maar iets anders. Iets pijnlijk. Eén van mijn grote fouten. Geen relationele fout deze keer, die heb ik ook genoeg gemaakt, maar een echte zakelijke blunder. En ik...

Buren & verschil

"Buren en verschil Een ander gegeven uit mijn jeugd is dat ik me nog goed herinner hoe wij woonden in Herentals, op de Bergen. Naast ons woonden tante Mit en nonkel Gust – ook Gust van den Bosch. Zij was een Van Vervoort. Het was één van de oudere zussen van mijn pa....

Raf Hens

Eerste dag middelbaar Zoals ik al vertelde in een ander stukje: ik was een verlegen jongen. En van de lagere school naar de middelbare school overstappen was een grote stap.Ik was al eens op de nieuwe school geweest tijdens een opendeurdag. Maar dan, op 1 of 2...

Paddenstoelen

Lagere school Van het eerste leerjaar herinner ik me heel weinig. Wat ik me nog wel goed herinner, is dat ik een brave jongen was. We moesten toen met gekruiste armen in de schoolbanken zitten, en ik was natuurlijk iemand die dat deed, braaf, met gekruiste armen op de...

TAI CHI & spuitjes

Geen sport in huis Toen ik kind was, had ik eigenlijk niks met sport. Mijn pa niet, mijn ma niet, mijn broer niet. Sport was voor ons niet zo’n ding. Bruce Lee en karate Toen ik tiener was, kwamen de kungfu-films op. Ik was grote fan van Bruce Lee. Op een bepaald...

Straatventer in La Paz

Ergens heb ik al verteld: ik heb met mijn dochter een reis gemaakt doorheen Peru en Bolivia. Wij zijn in La Paz geweest. We hebben Machu Picchu gezien. Het was fantastisch. En op een bepaald moment, natuurlijk, ga je dus souvenirs kopen. We hadden ons natuurlijk...

First They Came

First They Camedoor Pastor Martin Niemöller First they came for the Communists,and I did not speak outbecause I was not a Communist. Then they came for the Socialists,and I did not speak outbecause I was not a Socialist. Then they came for the trade unionists,and I...

Birthday Queen

Barbara, Al 34 jaar ben ik blij om je trotse papa te mogen zijn. Leuk om je zo goed bezig te zien. Gelukkige verjaardag Love you papa en miranda Twee jonge dames zitten te praten over allerlei onderwerpen en de wereldoorlogen komen aan bod   jongedame 1: "weet...