Select Page

Die With Zero & Four Thousand Weeks

by | dec 25, 2023 | Books, Insights

Via verschillende podcasts kwam ik in aanraking met twee boeken die mijn kijk op het leven hebben veranderd: “Die With Zero” van Bill Perkins en “Four Thousand Weeks” van Oliver Burkeman.

Vooral Die With Zero heeft een blijvende indruk achtergelaten. Talloze keren heb ik in gesprekken met mijn kinderen en anderen naar dit boek verwezen, omdat het mijn visie op de rest van mijn leven minstens een paar graden heeft bijgestuurd. Het gedachtegoed van Perkins resoneerde zo sterk dat ik er ook Four Thousand Weeks aan heb gekoppeld. Burkeman’s insteek is al even krachtig: ontluisterend, maar tegelijk bevrijdend.

Hieronder ga ik dieper in op twee kernideeën uit Die With Zero, aangevuld met persoonlijke reflecties. Verderop volgt een korte vergelijking tussen beide boeken, gevraagd aan ChatGPT, en een verwijzing naar een songtekst die deze inzichten prachtig samenvat.

Die With Zero van Bill Perkins

1. Wat met de kinderen?

Eén van de opvallende concepten in Die With Zero is dat je als ouder met volwassen kinderen niet al je geld moet opsparen om later een grote erfenis na te laten. Perkins betoogt dat kinderen vaak meer baat hebben bij financiële steun tijdens belangrijke levensfasen – zoals het krijgen van kinderen, het kopen van een huis of het opbouwen van een carrière – dan bij een groot bedrag dat ze pas later erven. Op dat latere moment is de kans namelijk klein dat ze het nog echt nodig hebben. Een financiële opsteker op het moment dat ze een gezin stichten, een huis kopen of hun professionele leven vormgeven, heeft volgens hem veel meer impact.

Dit idee deed me denken aan een beslissing van mijn eigen ouders. Toen zij een kleine erfenis ontvingen, kozen ze ervoor om die meteen aan hun kinderen te geven. Ze zeiden: “We geven het nu aan de kinderen, want nú kunnen ze er iets mee doen. Later hebben ze het toch niet meer nodig.”

Hun keuze was niet gebaseerd op boeken of theorieën, maar op puur gezond verstand. Toch sluit het naadloos aan bij wat Perkins bepleit: het belang van financiële middelen inzetten op het moment dat ze de meeste waarde hebben. Hij benadrukt dat je geld moet geven op een manier die maximale positieve ervaringen creëert voor de ontvanger. Volgens hem ligt je echte nalatenschap niet in het geld zelf, maar in de levenservaringen die je ermee mogelijk maakt.

Perkins gaat zelfs verder en suggereert om willekeurige bedragen op willekeurige momenten aan willekeurige mensen te geven, als een manier om die positieve impact te vergroten.

2. Compounding Memories

Een tweede concept dat resoneerde, is “compounding memories” – een idee dat voortbouwt op het financiële principe van samengestelde rente, maar dan toegepast op ervaringen en herinneringen. 

Hier hoe ik het interpreteer:

Samen met mijn kinderen heb ik een paar echte mooie verre reizen gemaakt. We hebben daar telkens lang voor gespaard. 

Regelmatig komen die reizen terug naar boven tijdens gesprekken en je kunt bijna zeggen dat die reizen elke keer als ‘compounding herinneringen” kun geld opbrengen.

De reizen waren niet goedkoop, maar we hebben er nog altijd plezier van. 

Hieronder de samenvatting uit het boek. Wat meer ingewikkeld en uitgebreid.

Creëren van basisherinneringen: Een ervaring, zoals een reis, begint met de initiële momenten – de activiteiten, de mensen die je ontmoet, de landschappen die je ziet, en de emoties die je voelt. Dit vormt de basis van je “compounding memory”.
Herinnering en reflectie: Na afloop herbeleef je die momenten door eraan terug te denken of erover te vertellen. Elke keer dat je dat doet, voeg je details toe of bekijk je de ervaring vanuit een nieuw perspectief, waardoor de herinnering rijker en betekenisvoller wordt.
Emotionele groei en context: Naarmate de tijd verstrijkt, veranderen je emoties en levenservaringen. Dit voegt nieuwe lagen toe aan de herinneringen. Wat je vroeger voelde of dacht over die reis, kan met de jaren dieper en meer verweven raken met je persoonlijke verhaal.
Versterking door herhaling: Net zoals rente-op-rente werkt in financiën, versterken herhaling en reflectie je herinneringen. Hoe vaker je eraan denkt of erover spreekt, hoe levendiger en sterker ze worden.

Volgens Perkins is investeren in ervaringen zoals reizen een manier om echte rijkdom in je leven te creëren. Het gaat niet alleen om de ervaring op het moment zelf, maar ook om de blijvende waarde van de herinneringen die je opbouwt. Dit “compounding” effect is een sleutelidee in zijn filosofie: leef je leven zo dat je het maximale uit elke fase haalt, met de nadruk op het creëren en koesteren van rijke, levenslange herinneringen.

Hier nog een voorbeeld dat ergens passeerde en het voorbeeld perfect illustreert

In het kort : 

Een Amerikaans-Spaans echtpaar had een meningsverschil over hoe ze hun eerste huwelijksverjaardag zouden vieren: drie dagen naar het strand (voorkeur van de Spaanse vrouw) of een bank kopen (voorkeur van de zuinige Amerikaanse man). Na veel discussie kozen ze voor het strand, en kochten ze zes maanden later alsnog de bank.

Nu, 32 jaar later, herinnert de man zich niets meer van de bank, maar kan hij zich de strandvakantie nog tot in detail herinneren. Hij concludeert dat ervaringen met geliefden veel waardevoller en blijvender zijn dan materiële bezittingen.

Hier de link naar de betreffende Facebook post

Vergelijking tussen de twee boeken

Om de verschillen en overeenkomsten tussen Die With Zero en Four Thousand Weeks te verduidelijken, vroeg ik ChatGPT om een korte vergelijking (geen samenvatting):

Four Thousand Weeks (Oliver Burkeman)

Focus: Tijdmanagement en leven met de realiteit van onze beperkte tijd op aarde – ongeveer 4000 weken.
Kernpunten: Het ontkrachten van traditionele tijdmanagementtechnieken, het accepteren van de eindigheid van het leven, en het stellen van prioriteiten op basis daarvan. Burkeman biedt een filosofische benadering van wat het betekent om een zinvol leven te leiden binnen de tijd die we hebben.

Die With Zero (Bill Perkins)

Focus: Het idee dat je je middelen, vooral geld, moet gebruiken op een manier die de meeste levenservaringen en tevredenheid oplevert tijdens je leven.
Kernpunten: Het belang van geld uitgeven in lijn met je levensfases, het vermijden van spijt over gemiste ervaringen door alles voor later te bewaren, en de gedachte dat een grote erfenis nalaten niet altijd de beste keuze is als dat ten koste gaat van je eigen leven.

Kortom, waar Four Thousand Weeks je uitdaagt om je relatie met tijd te herzien en te accepteren wat je niet kunt doen, spoort Die With Zero je aan om je middelen nú te gebruiken om je leven ten volle te leven. Toch overlappen ze in een gedeelde boodschap: leef in het heden en maximaliseer je ervaringen met de tijd en middelen die je hebt.

Een treffende samenvatting in beeld en muziek

De afbeelding bovenaan deze post – “The best time to plant a tree was 20 years ago. The second best time is today” – vat de essentie van beide boeken prachtig samen. Het is een oproep om niet te wachten, maar nu te handelen. Die gedachte sluit ook aan bij een nummer dat me raakte: If Today Was Your Last Day van Nickelback. De tekst spreekt voor zich:

“My best friend gave me the best advice / He said, ‘Each day’s a gift and not a given right’ / Leave no stone unturned, leave your fears behind / And try to take the path less traveled by (…) If today was your last day / And tomorrow was too late / Could you say goodbye to yesterday? / Would you live each moment like your last? (…) Every second counts ‘cause there’s no second try / So live it like you’re never livin’ twice.”

Deze woorden echoën de filosofie van Perkins en Burkeman: zie elke dag als een kans, benut je tijd en middelen, en leef zonder spijt. Het is een reminder dat het leven geen generale repetitie is.

Kan AI mijn was doen?

Kan AI mijn was doen? Uh, nee. Kan het mijn huis schoonmaken? Nee. Maar het kan je wel een tv-show aanraden die je misschien leuk vindt. Kan het mijn belastingen doen? Nee. Maar het kan wel een verjaardagskaart voor je schrijven als je zelf geen inspiratie hebt. Kan...

Happy Bday Vava

Vava, vandaag zou je jarig zijn. Pas op latere leeftijd hebben wij, uw zonen, geleerd om je verjaardag echt te vieren. We denken aan je vandaag — met liefde, met een glimlach, en met een beetje spijt dat we het toen niet genoeg deden. Happy birthday, Vava....

Pi, oneindig, chimpansee

Pi en het oneindige toeval Op facebook passeert iets over Pi dat me blijft fascineren: het idee dat in de cijfers van Pi alles verborgen zit. Niet als mystiek of magie, maar gewoon als gevolg van wiskunde en kans. Pi, het getal dat we kennen als 3,14159…, is een...

In Memoriam Leo Janssens († 17/06/2025)

Dag Leo, Ooit waren wij de 4 musketiers in Bouwel. Onze wegen zijn stap voor stap uiteen gegaan. We waren nooit close, eerder zakelijk. Recent ben ik nog wat oude, voortreffelijk geschreven mails van je tegengekomen - wat een toeval. En ik moet toegeven, ik bewonder...

Van Service naar Gastvrijheid

Van Service naar Gastvrijheid Gedachten bij Unreasonable Hospitality Ik ben aan het luisteren naar het boek Unreasonable Hospitality van Will Guidara, over ‘over-achievement’ in de restaurantwereld. En terwijl ik luister, heb ik al een tiental ideeën genoteerd die...

Kredit aan de Nijverheid

Over failliet gaan en herbeginnen De les van Krediet aan de Nijverheid Ik ben dus vroeger zelf gestart met een computerzaak. Die zaak is gegroeid. Ik kende niets van boekhouding en die zaak is uiteindelijk ook failliet gegaan. Failliet tijdens de tweede Golfoorlog. Er...

CNN

Eén van mijn grote zakelijke fouten: CNN Een bloeiende start Dit gaat over CNN. Niet de televisiezender, maar iets anders. Iets pijnlijk. Eén van mijn grote fouten. Geen relationele fout deze keer, die heb ik ook genoeg gemaakt, maar een echte zakelijke blunder. En ik...

Buren & verschil

"Buren en verschil Een ander gegeven uit mijn jeugd is dat ik me nog goed herinner hoe wij woonden in Herentals, op de Bergen. Naast ons woonden tante Mit en nonkel Gust – ook Gust van den Bosch. Zij was een Van Vervoort. Het was één van de oudere zussen van mijn pa....

Raf Hens

Eerste dag middelbaar Zoals ik al vertelde in een ander stukje: ik was een verlegen jongen. En van de lagere school naar de middelbare school overstappen was een grote stap.Ik was al eens op de nieuwe school geweest tijdens een opendeurdag. Maar dan, op 1 of 2...

Paddenstoelen

Lagere school Van het eerste leerjaar herinner ik me heel weinig. Wat ik me nog wel goed herinner, is dat ik een brave jongen was. We moesten toen met gekruiste armen in de schoolbanken zitten, en ik was natuurlijk iemand die dat deed, braaf, met gekruiste armen op de...

TAI CHI & spuitjes

Geen sport in huis Toen ik kind was, had ik eigenlijk niks met sport. Mijn pa niet, mijn ma niet, mijn broer niet. Sport was voor ons niet zo’n ding. Bruce Lee en karate Toen ik tiener was, kwamen de kungfu-films op. Ik was grote fan van Bruce Lee. Op een bepaald...

Straatventer in La Paz

Ergens heb ik al verteld: ik heb met mijn dochter een reis gemaakt doorheen Peru en Bolivia. Wij zijn in La Paz geweest. We hebben Machu Picchu gezien. Het was fantastisch. En op een bepaald moment, natuurlijk, ga je dus souvenirs kopen. We hadden ons natuurlijk...

First They Came

First They Camedoor Pastor Martin Niemöller First they came for the Communists,and I did not speak outbecause I was not a Communist. Then they came for the Socialists,and I did not speak outbecause I was not a Socialist. Then they came for the trade unionists,and I...

Birthday Queen

Barbara, Al 34 jaar ben ik blij om je trotse papa te mogen zijn. Leuk om je zo goed bezig te zien. Gelukkige verjaardag Love you papa en miranda Twee jonge dames zitten te praten over allerlei onderwerpen en de wereldoorlogen komen aan bod   jongedame 1: "weet...